กระลุมพุก ๑ หมายถึง (ปาก) น. ไม้ตะลุมพุก.
(กลอน) น. ปลาตะลุมพุก เช่น ค้าวอ้าวอุกกระลุมพุกสีเสียดสุกรสิง. (สรรพสิทธิ์). (ดู ตะลุมพุก ๒).
ดู ตะลุมพุก ๓.
น. นกลุมพู เช่น เหล่ากระลิงโกกิลา กระลุมพูก็โผผิน.(ม. ร่ายยาว มหาพน). (ดู ลุมพู).
(กลอน) น. ความเศร้าโศก. ว. น่ากรุณา, น่าสงสาร, เช่น อ่อนจิตสวามีอันพูนกระลูนนุกูลภรรยายิ่งยอดกว่าอันภิปราย.(สรรพสิทธิ์). (ป. กลูน).
ว. น่าสงสาร เช่น กระลู่น์แลดูดาลแสยง. (สุธน).
ดู กระถิก, กระถึก.
[-เหฺลียด] (กลอน) แผลงมาจาก เกลียด เช่น ไยเยาวเคียดและกระเลียด ฤเหลือบพระพักตร์ผิน. (สรรพสิทธิ์).